نامزدان ریاست جمهوری افغانستان فریب گلبدین حکمتیار را نخورند

 در این روزها بازار ایتلافهای سیاسی بسیار داغ است و هرکس تلاش می کند از قافله حکومتداری عقب نماند و در دولت آینده برای خود جایی باز کند. حزب اسلامی حکمتیار نیز از این ماجرا استثنا نیست و تلاشهای زیادی را در پشت پرده در کابل به راه انداخته تا شاید بتواند جبران این دوازده سال عقب ماندن از سیاست را به نوعی جبران کند. در این اواخر سران حزب اسلامی با درک این حقیقت که موقعیت خود را در میان مردم افغانستان از دست داده اند، از طریق چند مهره ای که در دولت کرزی داشتند، شروع به بزرگنمایی نقش حزب اسلامی و رهبر فراری خود یعنی جناب حکمتیار نموده اند و کوشش فراوان نمودند تا گلبدین حکمتیار را یک شخصیت ملی نشان بدهند حکمتیار در طول تاریخ مبارزات خود همیشه نقش یک شخص منفی را در سیاست کشور بازی نموده است و دست های وی به دامن زدن جنگهای داخلی الوده است. اوازه مذاکرات حزب اسلامی گلبدین حکمتیار با دولت کرزی از انتظار عامه به دور نبود. گلبدین حکمتیار در طول مبارزات خود بارها با خونین ترین دشمنان خود برای رسیدن به قدرت ایتلاف کرده است که در ذیل چند نمونه ان ذکر می گردد:

ایتلاف گلبدین با حفیظ الله امین: با وجودی که حفیظ الله امین دشمن سرسخت اخوانی ها بود و انها را "اخوان شیاطین" می نامید و در زندان پلچرخی کابل هزارها مجاهد و غیر مجاهد به شمول اعضای حزب اسلامی را بندی و به قتل رسانیده بود در زمان قدرت حفیظ الله امین با وی برای شریک شدن به قدرت در کابل مذاکره نمود که این امر منجر به سقوط امین شد. زیرا روسها دریافتند که با رسیدن گلبدین به قدرت زمینه اشغال افغانستان توسط پاکستان و متحدین غربی ان مساعد میشود. مسله ایتلاف حکمتیار با "امین" بارها توسط رفقای خلقی امین مانند "گلابزوی" و "وطنجار" و "اسدالله سروری" با ارایه اسناد ذکر شد. بناء گفته میتوانیم که گلبدین یکی از عوامل حمله شوروی به افغانستان بوده است

ایتلاف گلبدین با شهنواز تنی: شهنواز تنی وزیر دفاع خلقی که مشهور به ضدیت با مجاهدین بود و محاربات زیادی را به ضد مجاهدین انجام داد بالاخره با گلبدین متحد و برضد حکومت نجیب الله کودتا کرد که اینبار هم نحس بود اقای حکمتیار کار خود را کرد و تنی در کودتا شکست خورد و نزد حکمتیار و ای اس ای پناه برد.

ایتلاف حکمتیار با حزب دموکراتیک خلق افغانستان: در ماه های اخیر سقوط دولت داکتر نجیب الله گلبدین حکمتیار با مطرح ساختن مسله پشتونوالی با جناح خلق حزب دموکراتیک که در راس ان "اسلم وطنجار" وسایر رفقای خلقی اش بودند ایتلاف کرد و تقریبا اضافه از هشتاد فیصد کابل را تسلیم گرفت. این ایتلاف هم نفعی برای جناح خلق نداشت زیرا این ایتلاف به شکست مواجه شد و اقای حکمتیار با دل داغ بالاخره از کابل مجبور به عقب نشینی شد و انتقام این شکست را با انداخت اضافه از یکهزار راکت در روز می گرفت.

ایتلاف حمکتیار با جنرال دوستم و حزب وحدت: یگانه انتقاد اصلی گلبدین حکمتیار بالای حکومت برهان الدین ربانی موجودیت ملیشه های دوستم در کابل بود. مردم کابل بیاد دارند که اقای حکمتیار از طریق رادیوها بارها موجودیت ملیشه های دوستم را علت اصلی جنگ در کابل قلمداد می کرد. زمانکه اقای حکمتیار درک کرد که به تنهایی کاری را از پیش برده نمیتواند با کمال تعجب مردم افغانستان با دشمن دیرینه یعنی جنرال دوستم ایتلاف کرد وی را برادر خواند! نحس بودن موجودیت اقای حکمتیار در این ایتلاف باعث شد که "شورای هماهنگی" به شکست کلی سردچار شود و اقای حکمتیار سرکنده و پای کنده از چوبه دار طالبان به طرف لغمان و سروبی فرار کند.

ایتلاف با حکومت ربانی: در اواخر حکومت برهان الدین ربانی اقای حکمتیار که سرسخت ترین حریف و دشمن این دولت حساب میشد با حکومت مذاکره کرد و بالاخره به کابل امد و به مقام صدارت در شهری که بدست خودش ویران شده بود تکیه زد ولی رسیدن قدمش در کابل باعث ان شد که ان دولت در ظرف حدود سه ماه بدست طالبان سقوط بکند.

ایتلاف باالقاعده و طالبان: اقای حکمتیار طالبان را دست نشان ده خارجیان می خواند و از اینکه طالبان توسط پاکستان جایگزین حزب ایشان شده اند سخت گله مند بود و طالبان را سخت انتقاد میکرد و حتی این افتخار را میکرد که در زمان رسیدن طالبان در کابل این ایشان بودند که شدید ترین جنگ را با طالبان کردند و مثال از سرکاتب قومندان حزب اسلامی در قندهار میزد که برعکس ملانقیب الله قومندان جمعیت که خود را تسلیم طالبان کرد و نزدیک بود زیر تانک طالبان شود. در اوایل حکومت کرزی اقای حکمتیار اعلان کرد که باطالبان ایتلاف کرده است ولی در چهارچوکات حزب اسلامی به فعالیت های خود ادامه خواهد داد. این ایتلاف هم بجز از ناکامی چیز دیگر به طالبان تا به امروز به ارمغان نیاورده است و به همین علت طالبان حزب اسلامی را در جریان مذاکرات قطر قرار ندادند.

ایتلاف با حکومت کرزی: حزب اسلامی با سیاست هایی که دارد در ظاهر با دولت کرزی مخالفت می کرد ولی در اصل از مدتها در بدنه این دولت در مقام های بلند دولتی بوده است که سران حزب اسلامی در دولت به همگان معلوم است. نتیجه این ایتلاف دولت کرزی را به فاسدترین، ناکامترین، قرضدارترین و ناکارامدترین دولت در سطع دولت های جهان قرار داده است.

با توجه به مثال های فوق درک می کنیم که اگر دولت آینده بخواهد برای خود اقتداری حفظ کند، حتما باید درباره ایتلاف به حزب اسلامی حکمتیار دقت عمل بیشتری از کرزی به خرج دهد تا در دام سیاستهای زیرکانه جناب گلبدین گرفتار نشود.

منبع : بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان،